Wiedźmin | The Witcher – Sezon 1

Gatunek: Fantasy | Sci-fi | NETFLIX ORIGINAL | 2019

Wszyscy na świecie, ale w szczególności w naszym kraju czekali na ten serial. Na Netflixie w końcu zadebiutował pierwszy sezon „The Witcher”, od którego oczekiwano wielkich rzeczy. Marka stworzona przez pisarza, Andrzeja Sapkowskiego, jeszcze przed premierą serialu była doskonale znana na całym świecie.

Moment, w którym Netflix ogłosił, że zamierza stworzyć serial o Geralcie z Rivii, przyczynił się do ogromnego zainteresowania tym faktem w Internecie. Fani twórczości Sapkowskiego, gier komputerowych opartych na powieściach i chyba wszyscy w naszym kraju odczuli ogromna ekscytację. Żeby zrozumieć fenomen „The Witcher”, musimy zrozumieć, że ta franczyza egzystowała w popkulturze od lat, problemy tylko w tym, że dla większości osób była to sfera bardzo odległa. Każdy słyszał o tym, że istnieje komputerowa wersja Geralta, ale niewiele osób doświadczyło jej osobiście. Dlatego właśnie Netflix postanowił szturmem zdobyć jak najwyższe wyniki oglądalności, bo wiedział, że marka, która tak dobrze się przyjęła w skromnym gronie graczy, może osiągnąć ogromny sukces w świecie seriali. Parę dni po premierze netflixowego „The Witcher” można ze spokojem stwierdzić, że zamysł ten był dobry i produkcja odniosła potężny sukces, również marketingowy. Zanim dzieło trafiło na platformę streamingową, wiedzieliśmy, że powstanie kolejny sezon, dlatego widać, że Netflix jest bardzo pewny swego i nie ma co się temu dziwić. „The Witcher” będzie się doskonale sprzedawać w formie odcinkowej opowieści jeszcze przez długie lata, bez względu na jakość, która niestety już na starcie zdaje się być problematyczna.

Pierwsze minuty premierowego odcinka zapewne wielu fanom Geralta od razu wydały się znajome. Do złudzenia przypominają one bowiem pierwsze sceny z naszej rodzimej produkcji sprzed lat. Ze wszystkich odcinków ten zdecydowanie jest najsłabszy i momentami mamy wrażenie, że musimy się zmuszać do jego oglądania. Geralt wygląda sztucznie, dialogi są drętwe, a efekty specjalne szokują wyjątkowo niskim poziomem. Fabuła została napisana na tyle chaotycznie, że widz nie do końca może wczuć się w historię, nie mówiąc już o klimacie, który miał być w założeniu epicki, a wyszedł przeciętnie. W wielu przypadkach ten premierowy odcinek staje się wyrocznią dla wielu rzeczy, które zobaczymy w dalszej części sezonu. Scenografie wyglądają tandetnie, stroje bohaterów zostały przekombinowane, a praca kamery wydaje się nieprzemyślana. W wielu późniejszych scenach możemy odnieść wrażenie, że dalsze plany zostały stworzone w byle jaki sposób i dlatego kamera musi to tuszować, stosując dziwaczne kąty i kadry. Powoduje to pewien dyskomfort oglądania, bo w jednej scenie mamy zbliżenia wyłącznie na twarze bohaterów, a kilka dalej celowo się ten kadr zmienia, aby pokazać powabne kształty aktorek i aktorów w negliżu. Sceny walk zostały stworzone bez żadnych niespodzianek i podobnie jak w wielu innych produkcjach fantasy postawiono na sprawdzone techniki ich pokazywania. Wszystko dzieje się zatem bardzo szybko, niewiele możemy zauważyć, a jedyne momenty spowolnienia służą pokazaniu paru machnięć mieczem. Jest poprawnie, ale bez fajerwerków, a szkoda, bo Geralt znany jest przecież ze swoich umiejętności posługiwania się bronią.

Główne wątki wykorzystane w serialu różnią się od siebie w sposób diametralny, pokazując raz lepszy, raz gorszy poziom. Najbardziej wyważonym jest ten o samym głównym bohaterze, czyli Geralcie. Scenariusz nie stara się pokazać nam jego przeszłości, nie próbuje budować zbyt skomplikowanego charakteru, ale każe nam przyjąć go takim jakim jest, bo przecież większość osób doskonale go zna. Nawet ci, którzy pierwszy raz maja styczność z Geraltem, nie powinni mieć problemów z jego przyjęciem, bo serial tłumaczy dokładnie tyle, ile potrzeba do dobrej zabawy przed ekranem. Cavill doskonale oddał chłód i obojętność Geralta, ale potrafił też wyłuskać jego bardziej emocjonalna stronę. Prawdziwy charakter Geralta widać w połączeniu go z jego książkowym kompanem, czyli Jaskrem. Bard stał się przeciwwagą dla głównego bohatera, prezentując zupełnie inne cechy, mające na celu rozbawienie i odwrócenie uwagi od ponurego nastroju Geralta. Podobnie jak w książkach i grach, tak i tutaj Jaskier to wisienka na torcie, która potrafi zmienić zwykłą scenę w kilka naprawdę przyjemnych i lekkich odskoczni od głównego wątku. Zupełnie inaczej sprawa przedstawia się z Ciri, której wątek został fatalnie napisany. Dziewczyna bardziej irytuje niż chwyta za serce, skutkiem czego w żaden sposób nie możemy poczuć do niej głębszych emocji. Sceny z jej udziałem stają się po kilku odcinkach niemiłym przerywnikiem, a jej los szybko staje nam się kompletnie obojętny. Yennefer została świetnie napisana, a jeszcze lepiej zagrana, co tylko spotęgowało wyjątkowo wysoki poziom tej postaci. Anya Chalotra, wcieliła się w czarownicę, pokazała ogromny talent aktorski, który z prawdziwą przyjemnością podziwia się w każdej scenie z jej udziałem. Jednym z największych zawodów stała się postać Triss, która tak naprawdę nie istnieje w tym sezonie. Kilka scen i trochę więcej czasu podczas finału to zdecydowanie za mało dla tak istotnej bohaterki i trudno zrozumieć, dlaczego Netflix postanowił zrezygnować niemal całkowicie z jej historii.

Wykreowany na ekranie wiedźmiński świat jest wspaniały. Różnorodny, tętniący życiem; brutalny i straszny; skomplikowany i przerażający. Twórcy zachowali klimat opowiadań i z dbałością o szczegóły zadbali o przedstawienie różnorodności Kontynentu. Zdjęcia są znakomite, kostiumy również. A ścieżka dźwiękowa? Fenomenalna.

WSPOMÓŻ SERWIS